1ปีที่ผ่านไป ไวเหมือนโกหก

เอามาจากบล็อคของหมามิ้วและของบุ๋ม
หนึ่งปีที่ผ่านมา เกิดเรื่องเยอะแยะมากมายในชีวิต
สรุปไว้คร่าวๆ ดังนี้

#มกราคม

-ไปเที่ยวปีใหม่ที่ปายครั้งแรกกับหมามิ้ว
-เริ่มทะเลาะกับหมามิ้วมากขึ้น


#กุมภาพันธ์

-ทะเลาะกับพี่เรื่องหมามิ้ว
-ออกจากบ้านไปอยู่กับเพื่อน
-ไปคาราโอเกะกับหมามิ้วกับนกเล็กกับนิ่ม

#มีนาคม

-รู้เรื่องนกเล็กกับหมามิ้วครั้งแรก
-เสียใจมากที่โดนหลอกมาตลอด เลยกินเหล้าเมาอยู่ข้างถนน
-ร้องไห้ตลอดทั้งเดือน
-อ่านหนังสือสอบทั้งๆที่ไม่มีกะจิตกะใจแต่ผลสอบก็ออกมาดี

#เมษายน

-ได้รู้เรื่องว่าหมามิ้วแอบไปทะเลกับนกเล็กก่อนไปคาราโอเกะด้วยกัน
-รู้ว่านกเล็กกับหมามิ้วมีอะไรกันตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้ว
-ร้องไห้ในคืนที่รู้เรื่อง รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย
-เดินทางไปอยู่กับแม่ที่หาดใหญ่
-ร้องไห้เรื่องนกเล็กกับหมามิ้วทุกคืน
-เขียนบันทึกทุกวัน
-เขียนจดหมายทุกวัน

#พฤษภาคม

-กลับมาอยู่กรุงเทพกับหมามิ้ว
-ทะเลาะกันเรื่องนกเล็กบ่อยๆจนเกือบจะเลิกกัน

#มิถุนายน

-อยู่กับหมามิ้ว ทำงานบ้าน ดูแลหมามิ้ว
-ไปเรียนที่มหาลัยทุกวิชา

#กรกฎาคม

-จำไม่ได้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง

#สิงหาคม

-อยู่กับหมามิ้ว
-ยังทะเลาะกันเรื่องนกเล็กเหมือนเดิม
-โดนหมามิ้วไล่ลงจากรถกลางห้าง เดินกลับห้องจากฟอร์จูนถึงแยกห้วยขวาง
-ทะเลาะกันขั้นรุนแรง

#กันยายน

-เริ่มอ่านหนังสือสอบ
-สอบไล่เทอมสุดท้าย
-รับทุนของที่ภาควิชาสามพัน

#ตุลาคม

-สอบไล่วิชาของภาค
-หมามิ้วให้ซีดีของyello fang กับ postcardเป็นของขวัญวันเกิด
-แม่ซื้อโน้ตบุคให้เป็นของขวัญวันเกิด

#พฤษจิกายน

-ได้งานทำที่ร้านหนังสือ
-เริ่มเรียนภาษาที่เอยูเอ สอบได้ระดับเก้า
-ใช้ชีวิตกับหมามิ้วอย่างมีความสุข เพราะไม่ค่อยทะเลาะกัน
-คุยกับนกเล็กในเอ็มอย่างปกติเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน
-สอบได้เกรดดีทุกวิชาในเทอมสุดท้าย
-เตรียมตัวทำเรื่องขอจบ



จริงๆแทกนี้ควรจะทำสิ้นปีนะ เพราะเดือนนี้ยังไม่หมดเลย
แต่เห็นเค้าทำกัน ก็เลยอดใจไม่ไหว ลองทำดูมั่ง

ก็อย่างที่เห็น มีแต่เรืองรักทั้งนั้น
เป็นปีที่ร้องไห้บ่อยที่สุดในชีวิตแล้ว

ปีหน้าจะเป็นยังไงนะ ไม่อยากร้องไห้เยอะๆแบบปีที่ผ่านมาเลย
แต่ใครจะรู้อนาคตล่ะ ใช่ไหม?

จำ#1

ภาพทะเลในฝันพลันจางหาย

สิ่งที่เหลืออยู่คือความปวดร้าว

กับความจริงที่ไม่มีวันย้อนคืน

ทะเลอันแสนขมขื่น จงลืมมันไป



แค่ชั่วขณะ

เราต่างกลายเป็นคนอื่น

คร่ำครวญทุกค่ำคืน

ไม่อาจฝืน ความเป็นจริง




คนในความทรงจำ

มีอยู่เพียงจินตนาการ

หากแต่ปัจจุบันกาล

เราต่างหากันไม่เจอ




ความรักของฉัน

คือสิ่งที่เธอเคยไม่ต้องการ

ความจริงใจของฉัน

คือสิ่งที่เธอไม่เคยแยแส แม้เพียงเสี้ยวหนึ่ง

ชีวิตของฉัน

การเรียน - เพิ่งสอบเสร็จไปเมื่อต้นเดือน ตอนนี้ผลสอบออกมาแล้วเกือบหมด
ได้เกรดดีเยี่ยม เทอมหน้าได้ลงทะเบียนฟรี เป็นครั้งแรกตั้งแต่เรียนมาห้าปีครึ่ง
อีกหกวิชาสุดท้าย ฉันก็จะเรียนจบซะที หวังว่าคงผ่านพ้นไปด้วยดี

การงาน- ยังไม่มีงานทำ แต่คิดว่า สอบซัมเมอร์เสร็จ จะรีบหางานทำ
ปัญหาที่ยังตัดสินใจไม่ได้คือ จะทำงานที่กรุงเทพก่อนหรือทำที่หาดใหญ่ดี
ถ้าทำที่กรุงเทพ ต้องเช่าห้องอยู่ มีค่าใช้จ่าย แต่ถ้าทำที่นี่ อยู่กับแม่ ไม่ต้องจ่ายค่าห้อง
คงจะตัดสินใจอีกทีเมื่อสอบเสร็จ

ครอบครัว- ไม่ได้คุยกับพี่สาวมาหลายเดือนแล้ว อยู่กับแม่ทางนี้ก็สบายใจดี
ถึงจะไม่ค่อยได้คุยอะไรกันมากมาย แต่ก็ไม่มีเรื่องต้องทะเลาะกัน
พยายามอยู่อย่างสงบที่สุด ไม่ทำตัวให้มีปัญหา

ความรัก - ไม่มีคนรักอีกแล้ว มีแต่คนที่รู้สึกดีด้วย คนที่เคยรักมาก ตอนนี้ก็เป็นคนที่รู้สึกดี
เพราะไม่อาจกลับไปเหมือนเดิมได้อีก คนที่รักอีกคนนึง ก็กลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปแล้ว
แม้แต่ความเป็นเพื่อน ก็ไม่เหลือเอาไว้ให้ ทั้งทั้งที่ฉันไม่ได้เป็นคนเลือก ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนี้

พอกันที ความรัก ความจริงใจที่มีให้ใคร ฉันไม่กล้ารักใครอีกแล้ว กลัว..


ชีวิตของฉัน ไม่มีอะไรใหม่ ไม่มีอะไรดีขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
ไหลไปเรื่อยเรื่อย ตามวันและเวลา


ฉันอยากเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบมากกว่านี้

หายไป?

ฉันเกลียด เวลาที่ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง
แสดงและกระทำอะไรโง่ๆออกไปโดยไม่รู้ตัว

ไม่เคยเอะใจว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไง
ฉันเกลียดที่ตัวเองเป็นแบบนี้

ช่างน่าเศร้า ที่ฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองให้เป็นปกติได้
เพราะอะไร ทำไม ถึงเป็นแบบนั้น ฉันเองก็ไม่เข้าใจ


ช่วงนี้ชีวิตฉันสับสนมาก
เรื่องบางเรื่องมันทำให้ฉันรู้สึกแย่

บางทีอยากจะหนีไปให้ไกลผู้คน
มีแค่ตัวฉันกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์


สังคม ผู้คน ทำให้ฉันหวาดกลัว
หรือบางทีอาจเป็นตัวตนของฉันเองที่ทำเช่นนั้น

ฉันเริ่มไม่แน่ใจในความดีที่ได้มีชีวิตอยู่
และมีสิทธิ์เลือกใช้ชีวิตตามใจตัวเอง


เพราะการเลือกในแต่ละครั้ง มันแทบจะไม่สมหวังเลย
มันเจ็บปวด กังวล และไม่อาจคาดหวังผลได้



ฉันโชคดีจริงๆหรือที่เกิดมามีเสรีภาพในการมีชีวิตอยู่
จริงๆแล้วเสรีภาพคือ บ่วงรัดคอฉันหรือเปล่า

หรือฉันกำลังจะตายเพราะ เสรีภาพนี้


ความเจ็บปวดทางกายไม่เคยเอาชนะความเจ็บปวดทางใจของฉันได้
ถ้าหากมันเจ็บปวดขนาดนี้ ฉันควรจะอยู่หรือตายไปซะดีกว่า


ฉัน...

ผ่านไปช้าๆ

*การเงิน
ไม่มีตัง จน มีเท่าไหร่ใช้หมด

*การงาน
ไม่มีงานของตัวเอง มีแต่งานที่ทำให้แม่
อันเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่มีเงินดังที่กล่าวไป
ทำงานให้แม่ แต่ไม่มีเงินเป็นของตัวเอง หึหึ

*การเรียน
ไปได้ดี มีแนวโน้มว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆ ใกล้จบในเวลาอันใกล้นี้
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดจริงๆอะนะ

*สุขภาพ
ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยอะไร ไม่ค่อยออกกำลังกาย แต่ก็ยังเดินได้ อิอิ

*ความรัก
รักผู้หญิงใจดีคนนึง รักมาก กำลังอยากลองใช้ชีวิตที่มีเธออยู่ใกล้ๆ
ความหวังคือ ได้อยู่ใกล้ๆกันไปนานๆ เรียนรู้กันและกัน

*ชีวิตโดยรวม
ก็ผ่านไปได้เรื่อยๆ มีปัญหาเรื่องการเงินบ้าง แต่ไม่ถึงกับตาย
เรื่องเรียนดี ความรักดี สรุปแล้ว ชีวิตอยู่ในช่วงกลางๆ
ไม่ดีมากและไม่เลวเกินไป



พยากรณ์โดย อาจารย์ ปลา




5555555555555+