ฉันเกลียด เวลาที่ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง
แสดงและกระทำอะไรโง่ๆออกไปโดยไม่รู้ตัว
ไม่เคยเอะใจว่าคนอื่นจะรู้สึกยังไง
ฉันเกลียดที่ตัวเองเป็นแบบนี้
ช่างน่าเศร้า ที่ฉันไม่สามารถควบคุมตัวเองให้เป็นปกติได้
เพราะอะไร ทำไม ถึงเป็นแบบนั้น ฉันเองก็ไม่เข้าใจ
ช่วงนี้ชีวิตฉันสับสนมาก
เรื่องบางเรื่องมันทำให้ฉันรู้สึกแย่
บางทีอยากจะหนีไปให้ไกลผู้คน
มีแค่ตัวฉันกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่มนุษย์
สังคม ผู้คน ทำให้ฉันหวาดกลัว
หรือบางทีอาจเป็นตัวตนของฉันเองที่ทำเช่นนั้น
ฉันเริ่มไม่แน่ใจในความดีที่ได้มีชีวิตอยู่
และมีสิทธิ์เลือกใช้ชีวิตตามใจตัวเอง
เพราะการเลือกในแต่ละครั้ง มันแทบจะไม่สมหวังเลย
มันเจ็บปวด กังวล และไม่อาจคาดหวังผลได้
ฉันโชคดีจริงๆหรือที่เกิดมามีเสรีภาพในการมีชีวิตอยู่
จริงๆแล้วเสรีภาพคือ บ่วงรัดคอฉันหรือเปล่า
หรือฉันกำลังจะตายเพราะ เสรีภาพนี้
ความเจ็บปวดทางกายไม่เคยเอาชนะความเจ็บปวดทางใจของฉันได้
ถ้าหากมันเจ็บปวดขนาดนี้ ฉันควรจะอยู่หรือตายไปซะดีกว่า
ฉัน...
21 กุมภาพันธ์ 2552
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)