08 พฤศจิกายน 2551

Don't hold my hand, please

08.11.08

ฉันไม่ได้คิดอะไรเลย ไม่เคยคิด ว่ามันจะกลับมาอีก
ความรู้สึกนั้น กับเธอ

ฉันอยากให้เธอเป็นเพื่อนที่พิเศษที่สุดของฉัน
ไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดา เธอเป็นมากกว่านั้น

สัมผัสของเพื่อนธรรมดากับพิเศษมันไม่เหมือนกัน
เธอก็คงรู้ ฉันอยากสัมผัสเธอในแบบที่ต่างออกไป

แต่ถ้าหากมันทำให้ฉันกับเธอหรือ ฉันเพียงคนเดียว
คิดมากไป จนเกิดความหวั่นไหวบางอย่าง

ฉันก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น

เธอ คืนที่เธอกุมมือฉัน คืนที่เรานอนจับมือกันทั้งคืนจนเช้า

เธอคิดอะไรอยู่ และฉันคิดอะไรอยุ่ ฉันอยากรู้ว่าเธอคิดอะไร
แต่คงไม่ถาม เพราะ ฉันคิดว่าเธอก็คงไม่อยากตอบ

แต่ฉันจะบอก ความรู้สึกของฉัน ให้เธอรู้ ซึ่งที่จริงแล้ว เธอก็อาจจะรู้อยู่แล้ว

เธอ สัมผัสแรกจากมือของเธอ ฉันรู้สึกอุ่น
อุ่นจนสะดุ้งตื่นจากความหลับ

แล้วปฏิกิริยาตอบสนองก็อย่างที่เธอได้รับ
ฉันบีบมือเธอตอบ กุมมือเธอไว้แน่น

แม้ในขณะที่เราพูดคุยกัน ในเรื่องต่างๆ
ฉันกับเธอก็ยังกุมมือกันไว้

ฉันอยากจูบที่หลังมือเธอเบาๆ แต่ก็กลัวเกินกว่าจะขอเธอ
ฉันจึงรอให้เธอหลับไปก่อน แล้วจึงฉวยจังหวะนั้นทำตามใจ

ก่อนเธอกับฉันจะหลับไป เราสองคน กุมมือทั้งสองข้างของกันและกันไว้
เธอจำได้รึเปล่า เธออาจจำไม่ได้ แต่ฉันคงไม่มีทางลืม

เธอสัมผัสถึงความรู้สึกบางอย่างของฉันบ้างมั้ย
ฉันรักเธอมาตลอดเวลา รักเสมอ

ถึงแม้จะได้พยายามเปลี่ยนรูปแบบไปจากเดิม
แต่ลึกๆแล้ว ฉันก็ยังคงรู้สึกเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไป

ที่เปลี่ยนก็เป็นเพียงคำพูดและการกระทำ ที่พยายามแสดงออกไปให้น้อยที่สุด

ฉันอยากให้เธอวางใจในตัวฉัน และพูดเรื่องราวต่างๆในใจได้อย่างไม่ขัดเขิน

ถ้าคืนนั้น เธอแค่ใช้ฉันเป็นเครื่องมือ เพื่อไล่ความรู้สึกกับคนอีกคนไป
ฉันก็ยินดี แต่เธออย่าทำแบบนั้นบ่อยนัก
เพราะบางที ฉันก็ไม่แน่ใจว่า จะหวั่นไหวไปกับเธอมากแค่ไหน

ที่บอกว่า อย่าจับมือฉัน ก็เพราะฉันกลัวว่า ฉันจะรักเธอมากกว่าเดิม

แต่ลึกๆแล้ว ฉันอยากให้เธอจับมือฉันไว้ นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฉันชอบสัมผัสนั้น เธอจะรู้สึกอะไรเหมือนฉันบ้างมั้ย
อย่างน้อย แค่ความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ บ้างก็ยังดี

ปลายนิ้วที่ไล้แตะกัน สัมผัสของฝ่ามือที่ประกบกัน
ฉันจะไม่ลืม และ คงลืมไม่ลง


ฉันไม่อาจลืมคืนที่เราจับมือกัน คืนนั้น
ถึงแม้จะเป็นแค่เพียง ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน...

ไม่มีความคิดเห็น: