อัปติดๆกันสองรอบ เพราะของเมื่อวานไม่ได้เขียน เลยมาเขียนตอนเช้าวันนี้
ส่วนที่เขียนอันนี้ของของวันนี้ งงมะ 55+
อืม วันนี้ตื่นสายมากเลย ที่จริงก็นอนแบบไม่ค่อยจะหลับ
เพราะตอนเช้าๆ คนงานมาตอกเสาเข็ม ทำหลังคาหน้าบ้าน
ตื่นจริงๆตอนสิบโมงมั้ง ก็ตื่นมาอ่านแดนฝันเหมือนเคย
ยังไม่จบซะที อ่านไปเรื่อยๆ ทีละนิด สนุกดี แต่แปลกที่อ่านรวดเดียวจบไม่ได้
ทั้งๆที่ปกติหนังสือของมูราคามิ เราจะอ่านแบบวางไม่ลง และจบทีเดียว
ช้ากว่านั้นก็สองวันจบ แต่เล่มนี้ หลายวันแล้ว ก็แปลกดี
อาจเพราะเรื่องราวมันซับซ้อน มีรายละเอียดเยอะ
เลยต้องค่อยๆอ่านไปเรื่อยๆ ถ้าอ่านเล่มนี้จบกะว่าจะอ่านแกะรอยแกะดาวต่อ
เพราะมีdance dance dance รออยู่อีกเล่ม ซึ่งเป็นภาคต่อจากแกะรอยแกะดาว
อืม ก็ตื่นมาอ่านไปเรื่อยๆ หลับมั่ง อ่านมั่ง เหมือนเดิม
ลุกจากเตียงมาเปิดคอมทิ้งไว้ ออนเอ็มทิ้งไว้
แล้วสักพักตอนเที่ยงๆก็นั่งคุยเอ็มกับนกเล็ก
วันนี้คุยกันหลายเรื่องเชียว
แต่ที่ฮา เอ๊ะ หรือฮาไม่ออก ตอนที่เราพิมๆอยู่นั้น
คุณนกเล็กซังก็มาบอกทีหลังว่า คุณเนแฟนสุดที่เลิฟนั่งอยู่ด้วย
เยี่ยมค่ะ สาดด แล้วที่เราพูดๆไปทั้งหมดนั่น ก็รู้หมดเลยสินะ
เออ เทคโนโลยีมันไว้ใจไม่ได้จริงๆเลย คนก็ด้วย
อืม แต่ก็ช่างมัน ขำๆ ยังไงก็เกิดขึ้นแล้วล่ะนะ
นอกจากนั่งคุยกับนกเล็กแล้ว ตอนบ่ายแก่ๆ ก็คุยกับบุ๋ม
หลายเรื่อง แล้วพอบุ๋มกลับบ้านไป ตอนที่กำลังกินข้าวอยู่
บุ๋มก็โทรมา บอกว่า โปสการ์ดของเราที่นกเล็กส่งมาให้เราจากปาย
ตอนนี้อยู่ที่บ้านมัน ว้ากกก ไปได้ยังไงวะนั่น
สันนิษฐานกันว่า น่าจะติดประกบกันไป เพราะมันไม่ได้ประทับตราด้วย
แอบเสียดายที่มันไม่ได้ประทับตราจากปายT_T
แต่ก็ตลกดีที่มันบังเิอิญขนาดนั้น ทำไมไม่ติดไปกับคนอื่น
แต่ดันติดไปกับคนที่มีเรื่องเกี่ยวข้องกันอยู่ตอนนี้ 55+
หรือพวกเราสามคนจะมีชะตาต่อกัน ให้ต้องมีเรื่องเกี่ยวข้องกันไปแบบนี้
อืม แปลกดี เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องนี้คงเป็นอีกเรื่องที่จดจำได้
โปสการ์ดจากปายแต่ประทับตราที่อุดร
โปสการ์ดที่ส่งไม่ถึงอีกคน แต่กลับไปอยู่ที่อีกคน
และสามคนนี้ก็เกี่ยวเนื่องกันเป็นลูกโซ่
ก็โทคุยกับบุ๋ม หัวเราะๆกันอยู่นาน
แล้วก็บอกนกเล็กเรื่องนี้ ก็ตลกๆ
อืม อยากรู้ว่าเขียนอะไรมา คงต้องรออีกนานเลยแฮะ
แอบลุ้นว่า จะส่งถึงรึเปล่า กลัวหายระหว่างทางจัง
มีไรอีกน้าวันนี้ ก็ไม่มีไรอะ อยู่บ้าน คุยเอ็ม อ่านหนังสือ
กินข้าว หลับๆตื่นๆ
พรุ่งนี้จะไปอ่านสือที่หอของเจี๊ยบ หอที่เราจะไปอยู่สิ้นเดือนนี้แล้ว
พูดเรื่องไปอยู่หอ ก็แอบรู้สึกผิด ที่หาเรื่องให้แม่เสียเงิน
ถ้าเป็นไปได้ จะหามาคืนแม่ให้หมด ที่ออกไปเดือนแรกนี่
เห้อ งานก็ยังไม่รู้ว่าเป็นไง รึว่าต้องไปเป็นผู้ช่วยครูจริงๆก็ไม่รู้
นี่เราจะต้องอยู่ในระบบกฎเกณฑ์พวกนั้นจริงๆหรอวะ
เห้อ ไม่อยากทำอะ อยากอยู่ร้านหนัง
เออ แล้วพี่ก็กลับมาอยู่บ้านแล้วอะ โทรมาพูดกับแม่
แล้วก็มาตั้งแต่เช้าละ มาถึงไม่นานก็ทะเลาะกับแม่เรื่องบ้านเลย
พอเราห้าม ก็แว้ดใส่เรา เหี้ย กูไม่ได้พูดกับมึงซะหน่อย
เราพูดกับแม่ ก็แค่อยากให้หยุดทะเลาะกัน
เอาแต่เถียงกันว่าใครผิดใครถูกอยู่ได้ ที่ไม่อยากอยู่บ้านก็แบบเนี้ย
ไม่อยากฟังคนทะเลาะกันทุกวี่ทุกวัน
ทั้งที่จริงแล้วเราเองก็อยากอยู่บ้าน
มีแม่ทำกับข้าวให้กิน ทำโน่นทำนี่ให้
แล้วเราก็ช่วยแม่ทำงานไป มีความสุขจะตาย
แต่มันติดตรงนี้แหละ ลำพังโดนแม่บ่นไม่เท่าไหร่
เราเงียบๆไป แม่ก็เลิกบ่นเอง แต่กับพี่นี่สิ
พออยู่ด้วยแล้ว ไม่มันทะเลาะกับแม่ ก็มาทะเลาะกับเรา
เกลียดผู้หญิงขี้วีนว่ะ ไม่ฟังเหตุผลเหี้ยไรเลย
เอะอะก็ตัวเองถูกลูกเดียว แล้วก็ว่าใส่คนอื่น
ทำไมต้องมีพี่สาวแบบนี้ด้วยวะแม่ง
เห้อ ช่างเถอะ ยังไงเราก็ต้องออกไปอยู่ดี
ตอนนี้ก็รอๆๆสิ้นเดือน แล้วก็รองาน
เลยว่างจัด แต่ก็มีหนังสือให้อ่านอีกหลายเล่มแหละ
กำลังสนุกเลยด้วย จบแดนฝันแล้วเดี๋ยวจะอ่านไบโอสโคปต่อ
ยังมีอะเดย์อีกเล่มที่ยังไม่ได้อ่านเลย
แล้วตอนนี้ก็เกิดอยากได้หนังสือเกี่ยวกับคุณจิตร ภูิมิศักดิ์มาอ่านอีก
อยากอ่านพวกงานของนักปรัชญาด้วย พวกนิชเช่ ไรงี้
คิดไปคิดมา อยากทำงานในห้องสมุดเหมือนกันแฮะ
อยากเป็นนักเขียนด้วย แต่คงไม่มีความสามารถพอ
เห้อ ไม่รู้ว่าอนาคต เราจะทำงานอะไร
มีอะไรที่อยากทำเยอะแยะไปหมด แต่ก็ไม่รู้จะได้เรื่องมั่งมั้ย
ตอนนี้เอาแค่ว่า เรียนให้จบก่อนดีกว่า อย่าเพิ่งฝันไกล
จากนี้ไปก็ต้องเริ่มอ่านหนังสือสอบแล้วล่ะนะ
อย่ามัวแต่เล่นอยู่ เวลาผ่านไปเร็วสัดๆ
อ้อ น้องที่กระบี่โทรมาหาด้วยล่ะ ไมไ่ด้คุยกับมันนานมาก
มันชวนไปเที่ยวที่หาดใหญ่ด้วย ก็อยากไปอยู่ แต่ไม่มีค่ารถ
แล้วเดือนมีนาต้องไปงานแต่งพี่สาวมัน ที่เป็นรุ่นพี่เรา สนิทกันมากช่วงนึง
ยังไม่รู้เลยว่าจะตรงกับวันสอบมั้ย เพราะเป็นเดือนสอบพอดี
อาจจะไปแค่วันเดียวแล้วรีบกลับ
ทั้งๆที่อยากอยู่เที่ยวนานๆT_T
อืม ก็รอดูกันต่อไป เที่ยงคืนแล้ว เร็วโคดๆ
เดี๋ยวไปอ่านสือต่อดีกว่า แล้วก็ว่าจะพิมเรื่องหญิงสาวในสุญญากาศลงสเปซด้วย
ยาวโคดๆ ไม่รู้จะพิมจบมั้ยวันนี้ เอาเป็นว่าเดี๋ยวก็รู้ ฮ่าๆ
ไปละ วันนี้ไม่ค่อยมีไรเขียนเท่าไหร่
เดี๋ยวพรุ่งนี้มาเขียนใหม่
22 มกราคม 2551
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น